واکاوی ادراک جوانان از تجربه طلاق: مطالعه‌ی کیفی در شهر تهران

با توجه به افزایش طلاق در سالهای اخیر بویژه در میان زوجین جوان، مقاله پیش‏رو با استفاده از رویکرد امیک در چارچوب تفسیرگرایی اجتماعی‏ به واکاوی ادراک و تجربه­ جوانان از فرایند و پیامدهای طلاق می­پردازد. با استفاده از نمونه‏گیری هدفمند با حداکثر تنوع، و معیار اشباع نظری با 25 مشارکت­کننده مرد و زن مطلقه‏ 20 تا 30 سال در شهر تهران مصاحبه‏ عمیق کیفی انجام گرفت. نتایج مطالعه در چهار محور دلایل و بسترهای طلاق، نگرش به طلاق قبل از اقدام، مسائل و چالشهای فرایند طلاق، و پیامدها و مسائل اجتماعی بعد از طلاق ارائه شده است. بر اساس نتایج، آسیب‏پذیری زنان در فرایند طلاق (قبل، حین، و بعد از طلاق) بیشتر از مردان است. زنان در مقایسه با مردان، از مسائل عاطفی، اجتماعی و اقتصادی بیشتری رنج می­برند. بطور کلی، نتایج پژوهش بیانگر فرایندی، چندبعدی و بافتارمندی طلاق در ایران است. طلاق به عنوان یک فرایند چندمرحله‏ای است؛ عوامل و بسترهای مختلفی در دوره قبل از طلاق (یا تصمیم‏گیری)، حین طلاق (اقدام به طلاق)، و بعد از طلاق (انطباق و سازگاری با شرایط جدید) آن را شکل می‏دهند. در نتیجه‏گیری مقاله می‏توان گفت رخداد طلاق در خلأ شکل نمی‏گیرد، بلکه در یک بافتار اجتماعی- فرهنگی رخ می‏دهد که هم فرآیندها و هم پیامدهای طلاق را تحت تأثیر قرار می­دهد.